Na een afwezigheid van enkele jaren vond dit jaar weer eens de Brabant Bike Rally plaats, georganiseerd door Corridor Chapter the Netherlands.
Ditmaal waren we te gast in D’n Hop in buurtschap Luissel in Boxtel.
D’n Hop wordt gerund door Ellis en Dorien, die bij de aanvraag toch wel twijfels hadden of ze dat wel moesten doen, zo’n “motorbende”.
Na 3 dagen weet ik zeker dat deze twijfel bij Ellis en Dorien is weggenomen. Wát vonden ze het leuk dat wij er waren. “Wij” zijn Brabanders (Corridor Chapter), Belgen (van het Kempen chapter en Friends on Wheels) en Friezen (Lakes Chapter). Ik heb niet geteld maar ik schat dat we over het hele weekend gezien met zo’n 80 mensen waren. Oldies (van boven de 45) maar ook enkele jeugdigen, de nieuwe generatie Harley rijders zal ik maar zeggen.
Vanaf vrijdagmiddag druppelden de deelnemers uit alle windstreken bij een temperatuur van 30C binnen. De organisatie had wel in de gaten dat een ieder dorstig was dus nog voordat de stalen rossen waren weggezet zat het eerste pilske al in de (veelal) ronde buiken.
De diehard bikers zetten hun tentje op, een enkeling, zoals Paul, volgde de tekst uit een welbekend liedje (“wherever I lay my head is home”) en weer een ander bracht de sleurhut mee, niet echt old school maar wel lekker.
Evert en Bas stonden te springen om hun kookkunsten te laten zien dus stipt om 19.00 uur werden de borden op tafel gezet en genoten we van een heerlijk buffet van vele salades, brood en natuurlijk “vlis”.
De eerste avond mocht DJ MarcelV de spits afbijten en die draaide tot de laatste uurtjes waarbij menig dansmixje ontstond tussen de Belgen/Friezen/Brabanders. Ondergetekende deed spreekwoordelijk het licht uit en bij hem ging ook het licht uit. Kan dus geen verslag doen van opzienbarende gebeurtenissen simpelweg omdat ik het niet meer weet (“Drink met mate”?)
De volgende dag vroeg op want om 08.00 uur stond er al een heerlijk ontbijt klaar en meesterchef Evert toverde het ene gebakken eitje na het andere tevoorschijn.
Linda, een jonge deerne van nog lang geen 50 jaar was bij het volgooien van de tank door haar rug gegaan en kon helemaal niets meer. Nu blijkt Marlies van vele markten thuis maar dat daar ook massage toe hoorde was mij tot dat moment onbekend. Met haar balsemende handen kreeg zij Linda weer overeind die dus gelukkig haar motor weer kon berijden.
Om 11.00 uur ging de Rally van start, in verschillende groepjes reden de motoren de prachtige, door Hans Jegerings uitgezette route, op zoek naar de stempelplaatsen om later de felbegeerde BBR pin te kunnen bemachtigen.
Het was echt een waanzinnig mooie route, onder bomen door (wel lekker bij 30C), door mooie Brabantse plaatsjes, over dijken en nog even langs Central in den Bosch.
Deze keer geen valpartijen, omgevallen motoren of wat dan ook, alleen ondergetekende die bijna zijn luchtfilter kwijtraakte maar wat een geluk, voor hem reed ANWB Bas met een volledig arsenaal aan gereedschap dus dat was ook snel gefixed.
Bij terugkeer in D’n Hop werden we verrast door een blaaskapel (De Spoorbend) die wel een heel aparte weergave hadden van o.a. “highway to hell” van AC/DC.
Om 18.00 uur werden de BBR pins uitgereikt en daarop volgend konden we weer een aanval doen op de worsten, vis, kipsaté en hamburgers, allemaal klaar gemaakt in die “Dinosaurus eieren” van Evert.
Na deze overmatige consumptie werd het tijd om weer wat caloriën kwijt te raken en die schone taak had de band Brickyard.
Het werd, uiteraard, een gezellige avond, de nodige biertjes vloeiden (voor ondergetekende wat minder dan de avond ervoor) en op het eind van de avond wilde niemand dat Brickyard zou vertrekken zonder 3 toegiften. Uiteindelijk werd het 1 toegift.
Hulde aan de Budapest gangers (en dat waren er nogal wat) die, voordat zij op zondag richting Hongarije vertrokken, toch nog het overgrote deel van dit weekend aanwezig waren.
Vermeldenswaardig vind ik dat Ellis en Dorien de hele avond hebben mee gefeest en dat ook zij weten wat het Harley fenomeen betekent. Voorzichtig probeerden zij hun eerste Harley uit, een electrische welliswaar maar toch…….
En zoals altijd kwam ook aan dit waanzinnig gezellige weekend een eind. Op zondagmorgen werden de laatste eitjes weggetikt, de tenten werden ingepakt en Marlies deed nog even voor hoe de Sirtaki moet worden uitgevoerd en dat kostte een paar borden.
Zoals alle deelnemers op vrijdag binnen kwamen, zo vertrokken ze ook weer, druppelsgewijs.
Organisatie en vrijwilligers, hartstikke bedankt voor wederom een geweldig weekend!!
Voor de liefhebbers, er staat een leuk filmpje op de FB pagina van D’n Hop. En klik hier voor de foto’s!
HOPPA!
Hans van de Ven